کد مطلب:322938 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:254

ادعای بابیت میرزا علی محمد به روایت عباس عبدالبهاء
عباس عبدالبهاء پس از معرفی میرزا علی محمد باب می نویسد:

در سنه ی هزار و دویست و شصت، در سن بیست و پنج در شیراز، در روش و حركت و اطوار و حالات او آثاری نمودار شد كه آشكار گردید شوری در سر و پروازی دیگر در زیر پر دارد. آغاز گفتار نمود و مقام بابیت اظهار، و از كلمه ی بابیت مراد او چنان بود كه من واسطه ی فیوضات از شخص بزرگواری هستم كه هنوز در پس پرده ی عزت است و دارنده ی كمالات بی حصر و حد. به اراده ی او متحركم و به حبل ولایش متمسك و در نخستین كتابی كه در تفسیر سوره ی یوسف مرقوم نموده در جمیع مواضع آن، خطاب هایی به آن شخص غایب كه از او مستفید و مستفیض بوده نموده... و تمنای فدای جان در سبیل محبتش نموده از جمله این عبارت است «یا بقیة الله قد فدیت بكلی لك». [1] .
ترجمه: ای باقی گذارده ی خدا (بقیة الله)، همانا با تمام وجودم فدای تو گردم.

عباس افندی در صفحات بعدی كتابش تلاش می كند، میرزا علی محمد را باب و رابط پدرش میرزا حسین علی معرفی، و این گونه القا كند كه منظور از ادعای بابیت باب و خطاب های وی، بابیت میرزا حسین علی است.

شوقی افندی هم به نوبه ی خود سعی می كند تا خطاب های میرزا علی محمد را به میرزا حسین علی نسبت دهد [2] ، در حالی كه ویژگی هایی كه درباره ی ادعای باب آمده است، به هیچ وجه با میرزا حسین علی مطابقت ندارد، بلكه آن ویژگی ها را تنها می توان به امام دوازدهم شیعیان یعنی فرزند امام حسن عسكری (ع) مطابقت داد.


[1] عباس افندي: مقاله شخصي سياح / 3.

[2] شوقي افندي: قرن بديع 2 / 7. تمامي مبلغان بهائي هم اين مطلب را ادعا مي كنند.